بارديگر بهار از راه رسيد ، زودتر از هميشه ،
امسال نوروزبوي شكوفه ربيع الاول مي دهد ، شكوفه گل محمدي ،
دوستان : يوسف زهرا تاج امامت بر سر نهادند ،
آغاز سالگرد چنين بهاري فرخنده باد .

امام مهدي (عج) درپگاه نيمه ي شعبان سال 255 هجري قمري به دنيا آمدودرزمان حيات پدر به علت جَو خفقان و ستم آلود حكومت عباسي دور از چشم مردم مي زيست و فقط برخي از خويشان يا دوستان ويژه اش به ديداراونايل مي گشتند.
هنگامي كه در 8 ربيع الاول سال 260 هجري قمري امام يازدهم درگذشت بنا به اوامرالهي زعامت شيعيان به او رسيد و درمراسم تدفين پدر در شهر سامراء بر مردم آشكارشد و طبق احاديث معتبر بر جنازه ي پدر نمازگذارد.
جاسوسان و خبرچينان ، عوامل حكومت ستمگر عباسي را آگاه ساختند و دژخيمان نابكار براي دستگيري امام به خانه ي او هجوم بردند ولي خداوند او را در پناه خود نگه داشت و اورا به " غيبت " و " نهان زيستي " فرمان داد و قائم از مردم غائب گشت و دوران غيبت صغري آغاز شد .
به همين علت در دوران غيبت حضرت مهدي (عج) عده اي شياد و فرصت طلب مدعي دروغين مهدويت و ظهور قائم شدند.
بسياري از مردم مي پرسند : " آيا كودك ِخردسال مي تواند به مقام امامت برسد ؟"
پاسخ اين است كه "آري"
زيرا به عقيده ي شيعه ، امامت مَنصَبي الهي است كه خدا شايستگي آن را در هركس كه بخواهد قرار مي دهد و امام براي رسيدن به اين مقام ، لازم نيست از مراحل ِتكامل ِ عادي ِ مردم ِ معمولي بگذرد و پس از سالياني دراز تحصيل و اكتساب ، به رتبه ي امامت نايل گردد ، بلكه در نخستين سال هاي زندگي هم مي تواند (درصورت اراده ي خدا) به اين مقام برسد .
در ميان پيامبران و امامان ، بسياري را مي شناسيم كه در خرد سالگي به مقام نبوت يا امامت نايل شدند مانند حضرت يحيي و حضرت عيسي (قرآن كريم ، سوره مريم ، آيات 12 و 30) و حضرت امام جواد و حضرت امام هادي عليهما السلام ( كه درسن 9سالگي و 8 سالگي امام شدند) (كتاب اصول كافي ، كتاب الحجة ).
بهائيان براي انكار ولادت مهدي (عج) دستاويزهايي بي پايه دارند مانند اينكه مي گويند درتاريخ تولد امام زمان ميان تواريخ اختلاف است (هشتم شعبان ، نيمه ي شعبان ) بيست و سوم رمضان و... سال256،255،254و...) و اين اختلاف ، دليل ِ نبود ِ اين ميلاد مي باشد.
در پاسخ ايشان مي گوييم : برعكس ، اين پراكنده گويي ِ مورخين، دليل ِ وقوع ِ تولد است، زيرا همه ي آنان دراصل ولادت ، متحد و متفقند ، منتها چون پنهاني بوده لذا در تاريخش اختلاف كرده اند و تازه اين پراكندگي در تواريخ است نه در احاديث صحيح ، بلكه احاديث ائمه عليهم السلام مانند روايتي كه از امام حسن عسكري (ع) نقل شده تاريخ ميلاد را همان نيمه شعبان سال 255 ه . ق بيان فرموده اند .(كتاب منتخب الاثر ص 320 )
جالب اين است كه خودِ بهائيان هنوز در تاريخ تولد شوقي افندي كه از تولد او يك قرن هم نگذشته ، اختلاف دارند (تقويم تاريخ امر ، صفحه 119 و120 تآليف اشراق خاوري ) چگونه مي خواهند در تاريخ ولادت پنهان امام عصر (عج) كه هزاروصدوهفتادودوسال از تاريخ آن مي گذرد، آراء ِ تاريخ نويسان يكسان باشد و سر ِ مويي تفاوت نكند ؟
دستاويز ديگر بهائيان نيز بسيار شنيدني است مي گويند: قبول داريم امام حسن عسكري در زمان حياتش فرزندي دارا شده اما آن كودك در همان ايام مرده است ،زيرا ابراهيم بن ادريس مي گويد : مولايم امام حسن گوسفندي برايم فرستاد و فرمود اين را براي فرزند من عقيقه كن و با اهل خانه ات بخور، چون مدتي بعد نزدش رفتم فرمود كودكي كه براي ما به دنيا آمده بود فوت شد .
شگفتا از اين نادرستي و فريب كاري !!!؟؟؟
چرا بهائيان دنباله ي اين روايت را نقل نمي كنند كه نقل شده است : " ابراهيم گويد چندي بعد امام دو گوسفند براي من فرستاد و پيغام داد كه اين دو تا را براي مولايت كه به دنيا آمده عقيقه كن و با اهل خانه ات بخور ، پس چنين كردم ."
آيا پسنديده است كه انسان براي ردِ ناحق ِ يك عقيده ي درست ، دست به چنين خيانتي بزند و حديثي را اينگونه واژگون جلوه دهد؟!
با مزه اينجاست كه همين ابراهيم بن ادريس به نوشته ي كافي مي گويد : " چون امام حسن عسكري وفات يافت ، نزد امام زمان (حضرت محمد بن الحسن عج) رفتم و بر سر و دست او بوسه زدم ." ( اصول كافي ، كتاب الحجة )
اينك بجا است كه فراز هائي از كتب بهائيان در تأييد تناقض گوئي آنان ذكر كنيم :
1- فاضل مازندراني مبلغ معروف بهائي در صفحه 7 و 8 جلد دوم كتاب اسرار الآثارخود از كتاب تفسير سوره ي كوثرنوشته ي ميرزا علي محمد باب گفتاري آورده كه ترجمه اش اين است : " پس بدان و آگاه باش كه همانا براي مهدي به فرمان خدا دو غيبت بود و دراين دو غيبت گروهي بسيار به آستان وي شرفياب شده وي را زيارت كردند... ودردوران غيبت صغري نوُاب ايشان عبارت بودند از عثمان بن سعيد عمروي و پسرش ابو جعفر محمدبن عثمان و شيخ ابو القاسم حسين بن روح و علي بن محمد سيمري و ايشان در آن ايام برشيعه فرمان ميراندند ."
۲- ميرزا علي محمد باب در صفحه 27 كتاب صحيفه ي عدليه در توضيح و تبيين امامت ائمه ي اطهار اعتراف مي كند كه " اسامي 12 امام معصوم همچون آيينه ي روشن بوده و دوازدهمين امام ، حضرت محمدبن الحسن العسكري است ."